Zbyt niska temperatura stopu powoduje zestalanie się tworzywa sztucznego już w układzie wlewowym lub w dyszy wtryskowej, zanim gniazdo formy zostanie wypełnione. Zestalone tworzywo zostaje wypychane przez świeżą porcję stopu podczas kolejnego wtrysku, czego efektem może być powstanie śladów sprasowanego polimeru na ściankach wypraski. Niestopione tworzywo może doprowadzić również do całkowitego zablokowania dopływu stopu do formy.
Defekt może pojawić się zwłaszcza na wypraskach cienkowarstwowych lub przezroczystych, przybierając postać przypominającą ogon komety. Ślady zimnego stopu można zaobserwować zwłaszcza w pobliżu wlewka. Stop powinien płynąć jednolitym strumieniem, równomiernie rozłożonym - jeżeli stop nie stanowi jednolitej masy pogarszają się również właściwości mechaniczne wypraski.
Kilka wskazówek podpowiadających jak zminimalizować ryzyko powstania śladów zimnego stopu:
-
należy zmniejszyć ciśnienie uplastyczniania,
-
należy zwiększyć skok dekompresji ślimaka (aby stop nie wyciekał z dyszy)
-
stosowanie dyszy samozamykającej,
-
skrócenie czasu kontaktu zimnej formy z dyszą wtryskarki,
-
należy ustawić odpowiednią temperaturę zgodnie z zaleceniami producenta granulatu.
Nierównomierne stopienie granulatu może objawiać się również szorstką powierzchnią wypraski, na której widoczne są grudki. Do pomiaru temperatur stopionego tworzywa wykorzystuje się głównie termoparę wtykową (pirometr precyzyjny). Czujnik igłowy powinien posiadać średnicę do 1,5 mm, aby zapewnić dokładny pomiar nawet, gdy ilość stopu będzie niewielka. Temperatura stopu powinna być mierzona przy każdej zmianie formy oraz podczas rozruchu ze zmienioną formą.