Poradnik projektanta form wtryskowych: Silikony ciekłe (LSR)

Silikony wykazują dużą adhezję powierzchniową, dzięki czemu bez problemu mogą być łączone z innymi materiałami i wykorzystywane w technikach wtrysku wielokomponentowego oraz obtrysku zaprasek metalowych.
Posiadają również wysoką odporność termiczną i chemiczną oraz nie ulegają odkształceniom - co sprawia, że znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach m.in. w elektronice, elektrotechnice, motoryzacji, medycynie, przemyśle spożywczym oraz jako składnik smarów i żywic.

Konstrukcja formy wtryskowej dla silikonów ciekłych:

Projektując formę wtryskową należy wziąć pod uwagę zachowanie silikonów podczas wypełniania gniazda. Niska lepkość LSR powoduje, że nawet przy niskim ciśnieniu wtrysku wypełnienia gniazda odbywa się w bardzo krótkim czasie. Aby uniknąć powstania pęcherzy powietrza koniecznie należy zadbać o dobre odpowietrzenie formy.
W przeciwieństwie do tworzyw termoplastycznych pod wpływem temperatury silikony LSR nie kurczą się, lecz rozszerzają. Z tego względu wypraski nie zawsze zostają odciśnięte na stemplu i zostają po stronie formy, która posiada większą powierzchnię. Dlatego ważna jest odpowiednia lokalizacja płaszczyzny na etapie projektowania. Silikonowa wypraska po usunięciu z formy ulega skurczowi, który wynosi 2,5÷3%. Jego wielkość zależy od:

• temperatury formy,

• ciśnienia w gnieździe,

• umiejscowienia przewężek,

• wymiarów wypraski - przy większej grubości skurcz jest mniejszy.

Ze względu na  bardzo dobre właściwości płynięcia silikonów ciekłych wymagane jest stosowanie mniejszych tolerancji niż w formach dla termoplastów, czyli poniżej 0,01mm.